فهرست ها
14 تیر، روز قلم بر اصحاب رسانه و نویسندگان گرامی باد
«بیان دو گونه است: بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان با زمان کهنه می شود و از بین می رود. ولی بیان قلم تا ابد باقی است.» (تفسیر مجمع البیان-علامه طبرسی)
به تقویم ادبی تابستان نگاه می‌کردم و بزرگداشت‌ها، تولدها و درگذشت شاعران و نویسندگان در ماه‌های تابستان را بررسی می‌کردم که توجهم به روز چهاردهم تیرماه جلب شد. نزدیک به هفده سال است که در تقویم‌ها چهاردهم تیرماه به عنوان روز قلم نام‌گذاری شده است. روزی برای اهالی قلم؛ برای نویسندگان، مترجمان، منتقدان، پژوهشگران و .... روزی مخصوص قلم، که البته برای خیلی از مخاطبین اصلی‌اش هم ناشناخته است، چه برسد به مخاطبین دسته‌دوم و دسته‌سومش.
روز قلم و سبب نام‌گذاری آن
«بیان دو گونه است: بیان زبان و بیان قلم. بیان زبان با زمان کهنه می‌شود و از بین می‌رود. ولی بیان قلم تا ابد باقی است.» (تفسیر مجمع‌البیان-علامه طبرسی)
پیشینۀ نام‌گذاری چهاردهم تیرماه به نام روز قلم به سال 1381 برمی‌گردد. اعضای انجمن قلم ایران مدت‌ها در پی اختصاص دادن و انتخاب یک روز خاص برای اهالی فرهنگ و قلم بودند تا در این روز بتوانند برنامه‌های فرهنگی مناسبی برای اهالی قلم برگزار کنند. تا اینکه در سال 1381 و پس از بررسی تاریخ‌های متفاوت تصمیم بر این گرفته شد که روز قلم ریشه در فرهنگ و تاریخ ملی داشته باشد و به همین خاطر روز چهاردهم تیرماه از طرف این انجمن به عنوان روز قلم پیشنهاد شده و در نهایت به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.
اما دلایل انتخاب چهاردهم تیرماه به عنوان «روز قلم» چیست؟ با کمی جست‌وجو در سایت انجمن قلم ایران و گوگل به دو دلیل برای انتخاب چهاردهم تیرماه به عنوان روز قلم می‌رسیم: اولین دلیل، جشن تیرگان و به رسمیت شناختن کاتبان در زمان هوشنگ، از پادشاهان پیشدادی است و دلیل دوم روز سیارۀ عطارد یا همان تیر است که به عنوان کاتب ستارگان شناخته می‌شود
